Puşkin Rus Dili Enstitüsü çalışanları, İletişim Bakanlığı ile birlikte, basın açıklamalarının okuryazarlığı üzerine bir çalışma yaptı. Dahası, konuşma TV sunucuları, gazeteciler ve oyuncular tarafından analiz edilmedi - hayır, politikacılardan bahsediyoruz.
Çalışma, radyo ve televizyondaki haberlerde ve analitik programlarda sunulan politikacıların kamuya açık konuşmalarını analiz etti. 21 derecelendirme incelendikten sonra, konumlarına göre dört kategoriye ayrılan en ünlü ve etkili kişiler seçildi. Onların basın açıklamalarındaki hatalar (haberlerde ve analitik televizyon ve radyo programlarında) sayılmış, analiz edilmiş ve sıraya konulmuştur. Katsayı ne kadar düşükse, politikacılar birim zamanda o kadar fazla hata yapar.
Bu nasıl görünüyor Rusya Federasyonu yetkililerinin okuryazarlık derecesi.
4. Federasyon konu başkanları: katsayı 2.3
Cumhuriyetlerin valileri ve cumhurbaşkanları en kötü Rusça konuşuyor. Stresi kelimelerde yanlış yere yerleştirirler ("zil" veya "çınlama"), "e" harfini severler ve gerektiği yerde kullanırlar ("akadEmiya", "tartışmalar"), yönetimde kafaları karışır ("bunun için çok para" ) ve karşılaştırmalı bir derece eğitimi ("bizden daha nazik"), (deyimsel birimleri yaratıcı bir şekilde yeniden işlerler ("dürüst insanlara gölge düşürürler") ve ayrıca "yağmur yağdı ve iki topçu" ruhundaki yapıları ve kelime parazitlerini severler.
3. Belediye başkanları: 6.3
Federasyon tebaasının başkanlarıyla aynı hataları yapıyorlar, ancak farklı işaretler de var. Örneğin, bol miktarda totoloji ("doğru ustalık da doğrudur") veya "olay" gibi karmaşık kelimeleri telaffuz etmede yapılan hatalar. Ayrıca, şehirlerin ilçe idaresi yetkilileri, tek yerine çoğul kullanmayı (“yiyecek kıtlığı”), kelimelerin oluşumunda hata yapmayı (örneğin, gerekli olmadığı durumlarda refleksif eki “-sya” kullanmayı) ve sayıları yanlış eğmeyi severler. Yetkililerin mantıksal konuşması da zarar görüyor.
2. Devlet Duması Milletvekilleri: 6.4
Politikacıların yaptığı ortak hatalara ek olarak, milletvekilleri genellikle kelimelerin sözlü kombinasyonunu ihlal eder ("bir soru oluştur"), yanlış edatlar ("bölgelerden") kullanır ve genellikle "azaltılmış Rusça" konuşmayı tercih ederler - kelimelerin yerel ve konuşma diline özgü varyantlarını severler ("nihayet" "Nicho", vb.) Ve konuşmalarını bol miktarda kelime-parazitler ve "söyledikleri" ve "burada" parçacıklarla süslüyorlar.
1. Federal bakanlar: 9,4
Devletin üst düzey yetkilileri de bu derecelendirmede başı çekiyor. Neredeyse kusursuz bir şekilde yetkin bir şekilde ifade edilirler, sadece bazı kelimelerin vurgusu ile hata yaparlar. Deyimsel birimler de acı çeker, paronimler birbirleriyle karıştırılır (örneğin, "rekabetçi" ve "rekabetçi"), yönetim normları ve cümlelerin inşası ihlal edilir. Genel olarak devlet adamlarının kendilerini az ya da çok yetkin bir şekilde ifade ettiklerini söyleyebiliriz. Dahası, bilim adamları zengin bir kelime dağarcığına, sözdizimsel olarak farklı konuşmalara sahip olduklarını ve düşünce zincirinin dinleyiciler için genellikle anlaşılabilir olduğunu belirtiyorlar. Ancak, birkaç eğitime katılmak ve sözlüğe daha sık bakmaktan zarar gelmez.
Bilim adamlarına göre, politikacıların halka açık konuşmaları, kitaplar, filmler ve televizyon programları ile birlikte, ülke nüfusu için bir rol model olabilir (V.Chernomyrdin'in zamanında Rus dilinin normlarına ne kadar zarar verdiğini hayal etmek korkutucu).Politikacıların konuşma kalitesine göre, nüfus çalışma niteliklerini ve yönetim organlarının bir bütün olarak yeterliliğini yargılayabilir.