Leonardo da Vinci'nin resimleri güzeldir ve gizemlerle doludur. Usta, her bir kreasyonu üzerinde birkaç yıl çalıştığı için, düşünülemez bir mükemmellik derecesine getirildi.
Sıralama listelerimiz tümü Leonardo da Vinci'nin en büyük resimleriher biri hakkında fotoğraflar, isimler ve ayrıntılı bilgilerle. Liste, icat çizimlerinin, karikatürlerin yanı sıra sanat eleştirmenlerinin Leonardo'nun fırçasına ait olduklarından şüphe duydukları resimleri içermiyordu. Ayrıca bu güne kadar ulaşamayan resimlerin kopyaları da seçime dahil edilmedi.
18. Vitruvius Adamı
Yazma yılları: 1490.
Nerede: Akademi Galerisi, Venedik.
Malzemeler: kalem, mürekkep, kağıt üzerine suluboya.
Boyutlar: 34,3 x 24,5 cm.
Bunun bir resim değil, bir çizim olduğunu söylerseniz, o zaman kesinlikle haklısınız. Nitekim Vitruvius Adamı, Leonardo'nun büyük antik Romalı mimar Mark Vitruvius'un kitabı için yaptığı ve günlüklerinden birine yerleştirilen bir çizimdir.
Ancak bu çizim listemizdeki resimlerden daha az ünlü değildir. Sadece bir sanat eseri değil, aynı zamanda bilimsel bir eser olarak kabul edilir. Ve insan vücudunun ideal oranlarını gösterir.
Matematik ve geometri okuduktan sonra, özellikle de Vitruvius'un çalışması, Leonardo'nun bilgiye olan susuzluğu doruk noktasına ulaştı. Vitruvius Adamı'nda evrensel simetri, altın oran veya "ilahi oran" fikrini sadece boyut ve şekle değil aynı zamanda ağırlığa da uyguladı.
- 6 avuç içi = 1 arşın;
- en uzun ucundan en alta 4 parmaklık taban uzunluğu = 1 avuç içi;
- 4 avuç içi = 1 ayak;
- kol açıklığı = yükseklik;
- 4 avuç içi = 1 adım;
- 4 arşın veya 24 avuç içi = kişinin boyu.
Leonardo da Vinci'nin altın oran prensibini içeren diğer dünyaca ünlü resimleri Mona Lisa, Duyuru ve Son Akşam Yemeği'dir.
17. Karanfil Madonna
Yazma yılları: 1478 — 1480.
Nerede: Eski Pinakothek, Münih.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 42 x 67 cm.
Birçok sanat tarihçisi, bu çalışmayı, Verrocchio'nun resim atölyesinde çırak olarak görev yapan genç Leonardo'ya atfeder. Madonna'nın yüzünün detaylandırılması, saçlarının çizimi, pencerenin dışındaki manzara ve İtalyan ressamın yumuşak ve dağınık ışık özelliği gibi bu versiyonu destekleyen bir dizi detay var.
Ne yazık ki, yıllar boyayı esirgemedi ve uygun olmayan restorasyon nedeniyle boya tabakasının yüzeyi pürüzlü hale geldi.
16. Duyuru
Yazma yılları: 1472 — 1476.
Nerede: Uffizi, Floransa.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 98 x 217 cm.
Bir sanatçı Leonardo da Vinci olarak başladığı "Duyuru" ile oldu.Bu resmin, 14 yaşında atölyesine verildiği Andrea del Verrocchio ile birlikte yaratıldığı iddia ediliyor. Gelecekteki ünlü İtalyan ustanın yazarlığı lehine, inanılmaz anatomik doğruluk, Leonardo'nun tüm çalışmalarının karakteristiği ve zamanımıza kadar hayatta kalan günlüklerdeki bir dizi eskiz konuşuyor. Başka bir kişinin yazarlığı lehine - vuruşların doğası ve Mary'nin boyandığı boyaların bileşimi; da Vinci için karakteristik olmayan kurşun içerirler.
İlginç bir şekilde, resme tam önünde dururken bakarsanız, anatomideki bazı kusurlar göze çarpar. Örneğin, Mary'nin eli, Dünya gezegeninin sıradan sakinleri için tipik olandan biraz daha uzun görünüyor. Bununla birlikte, resmin sağ tarafına gidip oradan bakarsanız, Mary'nin eli sihirli bir şekilde kısalır, kendisi büyür ve arsanın ağırlık merkezi, arsa tarafından öngörüldüğü gibi, figürüne aktarılır. Büyük olasılıkla, vücuttaki düzensizlik, dikkatlice tasarlanmış bir optik yanılsamanın sonucudur: resmin izleyiciye bir açıyla asılması gerekiyordu.
15. Mesih'in Vaftizi
Yazma yılları: 1476
Nerede: Uffizi, Floransa.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 177 x 151 cm.
Ve bu eser Leonardo, öğretmeniyle birlikte yazmıştır. Sanatçının biyografisini derleyen Giorgio Vasari'ye göre Verrocchio, genç çırağa (tabloyu yazarken Leonardo 24 yaşındaydı) resmin sol köşesine beyaz saçlı bir melek figürünü boyaması talimatını verdi. Öğretmen, öğrencinin becerisinden o kadar etkilendi ki, utanarak artık resim yapmaya başlamadı.
14. Ginevra de Benchi'nin Portresi
Yazma yılları: 1474 — 1478.
Nerede: Ulusal Sanat Galerisi, Washington.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 38,8 x 36,7 cm.
Resmin arkasındaki defne ve palmiye dallarından oluşan bir çelenk, üzerinde tasvir edilen kadının basit olmadığını ima ediyor. İlk çelenk şiirsel arayışlarını ve ikincisi - merhamete ve şefkate yabancı olmadığını gösterir. Bu izlenim, modelin katı ve biraz sert güzelliği, soluk kaymaktaşı cildi ve sanki meditasyondaymış gibi yüzyıllardır sarkması ile destekleniyor. Takıların ve kesinlikle mütevazı kıyafetlerin neredeyse tamamen yokluğu, onun entelektüel arayışlarını gösteriyor. Ve haklı olarak - resim şair Ginevra de Benchi'yi tasvir ediyor.
Görüntünün tarzı (özellikle parmaklarla gölgeleme - Leonardo bu tekniği öğrenmeye yeni başladı, bu nedenle boya tabakası bazı yerlerde düzensizdir) zaten yaratıcının becerisi hakkında yüksek sesle konuşuyor. Özellikle parlak bir pusla örtülmüş gibi arka planda karakteristik yumuşak ışık ve manzara.
13. Madonna Benoit
Yazma yılları: 1479 — 1481.
Nerede: Hermitage, St.Petersburg.
Malzemeler: tuval üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 48 x 31,5 cm.
"Boynu kırışmış", "şişmiş küçük gövdeli" ve "dişsiz sırıtış" ile "yaşlı bir kadının hayaleti" - bu resim, sahipleri tarafından - Benois ailesi - yazarlığı kurmak için görevlendirilen Amerikalı sanat eleştirmeni tarafından anlatılmıştı. Tüm renkli epitellere rağmen, onu Leonardo da Vinci'nin fırçasına ait olarak nitelendirdi - bu, hem resim tarzı hem de sanatçının doğasında bulunan ve doğal olarak iki figürün hacmini yaratan yumuşak dağınık ışık tarafından destekleniyor.
Sembolik detaylardan biri de çocuğun kaderini ima eden turpgillerden bir bitkidir. Ancak ne anne ne de bebek bunun farkında değil. Dikkatsizce oynuyor ve ona bir gülümsemeyle bakıyor.
12. Magi'nin Hayranlığı
Yazma yılları: 1479 — 1482.
Nerede: Uffizi, Floransa.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 246 x 243.
Ne yazık ki, Rönesans'ın büyük ressamının, heykeltıraşının, bilim adamının ve mühendisinin resimlerinden biri yarım kaldı. Leonardo, Milano'daki ikamet yerine taşındı ve geri dönmeyecekti. Neyse ki, müşteriler bitmemiş bir resim tuttu.Standart dışı bileşimi ve zengin sembolik anlamı ile dikkat çekicidir.
Örneğin Meryem, sonsuzluğun sembolü olan bir meşe ağacının altında oturur, uzakta bir palmiye ağacı büyür - Kudüs'ün bir işareti ve ufukta bir pagan tapınağının kalıntıları, Hıristiyanlık tarafından desteklenen pagan dininin yıkımıdır.
11. Vahşi doğada Aziz Jerome
Yazma yılları: 1480 — 1490.
Nerede: Vatikan Pinakothek.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 103 x 75 cm.
Resmin yarım kalmasına rağmen çağdaşlar üzerinde güçlü bir etki bıraktı. Bu, öncelikle Leonardo'nun ünlü olduğu insan vücudu imajının inanılmaz anatomik doğruluğundan kaynaklanmaktadır.
Resmi zor bir kader bekliyordu - bir süre sonra iş kesildi ve tahtalar en temel amaçlar için kullanıldı. Sanatseverlerden birinin tablonun bir kısmını göğüs kapağı şeklinde bulduğu iddia ediliyor.
10. Madonna Litta
Yazma yılları: 1478 — 1482.
Nerede: Hermitage.
Malzemeler: tempera, tahta.
Boyutlar: 42 x 33.
Büyük İtalyan ressamın ustalığı, bir tür hikaye anlatan detaylarda kendini gösterdi. Örneğin, bir kadının kırmızı elbisesinin, biri dikilmiş özel beslenme kesimleri vardır. Görünüşe göre emzirmeyi bırakma zamanının geldiğine karar vermiş. Ancak biri aceleyle yırtılarak açıldı - ipliğin dikişleri ve sarkık uçları görünüyor.
9. Kayaların Madonna
Yazma yılları: 1483 - 1490 ve 1495 - 1508.
Nerede: Louvre Müzesi ve Londra Ulusal Galerisi.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 199 x 122 cm
Leonardo'nun dünyada aynı adı taşıyan iki pratik eseri var. Biri Paris'te, diğeri Londra'da. Da Vinci'nin ilk versiyonu sunak paneli için ve açıkça tanımlanmış bir olay örgüsüyle sipariş edildi. Ancak, görünüşe göre sanatçı, yeteneğinin ve becerisinin ona bazı özgürlükler verdiğini düşünüyordu. Sonuç olarak, o kadar çok insan vardı ki, müşteriler iş için ödeme yapmayı reddetti. Uzun vadeli bir dava başladı, ancak bu, nispeten başarılı bir şekilde sona erdi. İkinci versiyon kilisede asılı kalmaya başladı ve ilki, Fransız krallarının hazinesinde bulunana kadar yaklaşık yüz elli yıl boyunca sanat tarihi radarlarından kayboldu.
Leonardo'nun diğer resimlerinin çoğu gibi, bu da şifreli mesajlarla doludur. İsa'nın yanındaki siklamen, sevgiyi, çuha çiçeği - erdem, akantus - yaklaşan dirilişi ve Aziz John'un kantaronunu - Hıristiyan şehitlerin döktüğü kanı sembolize eder. Ünlü "Da Vinci Şifresi" nin yazarı, yapılarının bir örneği olarak kullanmaya çalıştığı ve aslında geleneksel olay örgüsünün anlamının tamamen farklı olduğunu belirttiği bu resimdi.
8. Bir müzisyenin portresi
Yazma yılları: 1485 — 1487.
Nerede: Ambrosyan Kütüphanesi, Milano.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 43 x 31.
Da Vinci'nin meşhur tabloları arasında bir adamın tek portresi. Başlangıçta sanat tarihçileri, resmin Milano Dükü'nün kendisini, Leonardo da Vinci'nin patronunu ve arkadaşını tasvir ettiğine inanıyorlardı (böyle bir sosyal pozisyonu işgal eden bir kişi bir başkasının arkadaşı bile olabilir). Daha sonrasına kadar genç adamın "melek şarkısı" kelimesiyle başlayan bir parşömeni tuttuğu keşfedildi. Bu nedenle resmin adı "Müzisyenin Portresi" olarak değiştirildi. Ve bazı sanat eleştirmenleri, bunun Leonardo'nun kendisi olduğu konusunda cesurca bir varsayımda bulunur, çünkü müzik de ilgi alanlarının bir parçasıydı.
7. erminli kadın
Yazma yılları: 1488 — 1490.
Nerede: Czartoryski Müzesi, Krakow.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 54,8 x 40,3 cm.
Dahi İtalyan ressamın yazarlığı bazen sorgulanmasına rağmen, şu anda sanat eleştirmenleri, resimsel açıdan en mükemmel olmasa da, Leonardo da Vinci'nin en iyi resimlerinden biri olduğu konusunda hemfikirdi.Bilmecelere ve şifrelere hayranlık duyan sanatçının, bir modelin elinde beyaz bir hayvan imajında ismini şifrelediğine inanılıyor. Latince'de gelincik ailesine gale denir ve kızın adı Cecilia Gallerani'dir.
Bir erminin kar beyazı teni (ve portre büyük olasılıkla bunu gösteriyor), Milano'nun tutuklu kadının dükünün biraz şüpheli statüsüne karşı cüretkar bir meydan okumadır. Popüler inanışa göre bu hayvan, tertemiz beyaz kürküne o kadar değer verir ki, kirle lekelemek yerine ölmeye hazırdır.
6. Son Akşam Yemeği
Yazma yılları: 1495 — 1498.
Nerede: Santa Maria delle Grazie, Milano tapınağı.
Malzemeler: fresk.
Boyutlar: 460 x 880 cm.
Leonardo da Vinci'nin en ünlü resimlerinden biri aslında değil. Bu, büyük İtalyan bilim adamının en büyük ve en başarısız deneyidir. 15. yüzyılın sonunda, Milano Dükü ünlü sanatçıya manastırın duvarını şimdi 700 bin dolar eşdeğeri bir miktarda boyaması için görevlendirdi.
Sanatçının, ondan önceki birçokları gibi, ıslak sıva üzerine boyayacağı varsayıldı - son cilalamadan sonra, bu tür bir resmin güçlü ve dayanıklı olacağı düşünülüyordu. Bununla birlikte, fresk, boyaların belirli bir şekilde uygulanmasına ek olarak kendi sınırlamalarını da getirir (hemen ve temiz bir şekilde yazmak gerekir, daha fazla düzeltme imkansızdır), sadece bazı pigmentler buna uygundur. Ve daha sonra, iyi emici bir yüzey tarafından "yenen" parlaklıkları azalır.
Her şeye kendi başına ulaşan ve görünüşe göre bu durumdan oldukça gurur duyan yetkililere şüpheyle yaklaşan Leonardo için bu tür kısıtlamalar dayanılmazdı. Gerçek bir Rönesans ölçeğinde, geçmişin mirasını reddetmeye ve sıva bileşiminden kullanılan boyalara kadar tüm süreci yeniden düzenlemeye karar verdi. Sonuç tahmin edilebilirdi. Freskin boya tabakası, işin tamamlanmasından yirmi yıl sonra bozulmaya başladı. Başarısız teknik çözümlere ek olarak, tablo zamanla da kötüye gitti.
İlk olarak, manastırın sakinleri, Mesih'in bacaklarını kesmeye karar verdiler, bu yere bir kapı yaptılar ve ardından vasat ressamlar, resmi yenilemeye çalışarak, arsasını tanrısız bir şekilde saptırdı (örneğin, elçilerden birinin eli ... bir somuna dönüştü). Bina sular altında kaldı, ardından bir samanlık yapıldı ve İkinci Dünya Savaşı'nda tapınağa bir bomba düştü. Neyse ki fresk bundan zarar görmedi. Orijinal resmin% 20'sinin günümüze zar zor hayatta kalması şaşırtıcı değil.
İlginçtir ki, uzun yıllar boyunca Da Vinci'nin en meşhur tablosunun bu ufalanan ve zaman zaman renkli görüntüsü olması - ve orada ne var, ortak izleyicinin erişebileceği tek resim. Geri kalanı bu dünyanın zenginleri tarafından tutuldu. Statüko ancak Mona Lisa'nın Napolyon'un yatak odasından Louvre'a aktarılmasıyla değişti.
Da Vinci'nin yarattığı diğer iki freskten bugüne sadece parçalar kaldı.
5. Güzel Ferroniera
Yazma yılları: 1493 — 1497.
Nerede: Louvre, Paris.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 62 x 44 cm.
İlginç bir efsane, Leonardo da Vinci'nin en ünlü resimlerinden biriyle bağlantılı. Tablo Fransa'ya ulaştığında, sahiplerinden biri üzerine bir yazı yazdı - "Ferroniera". Bu gizemli kelime (bir kadının şüphesiz güzelliği gibi) sanata yakın insanların hayal gücünü uzun yıllar heyecanlandırmıştır.
Zaten zamanımızda yaşamış olan cesur "aşk tarihçisi" Guy Breton bütün bir hikaye yazdı. Adı bilinmeyen güzellik, Birinci Francis'in metresiydi ve kral ile gece boyunca aldığı çürükleri gizlemek için mücevherlerini takmaya başladı.
Lucrezia Crivelli, Leonardo da Vinci'nin "Güzel Ferroniera" adlı tablosunda büyük olasılıkla tasvir edilmiştir. Leonardo'nun patronu Milano Dükü'nün metreslerinden biriydi. Ve adı alnındaki dekorasyonundan geliyor - ferronieres.
4. kızın başı
Yazma yılları: 1500 — 1505.
Nerede: Ulusal Galeri, Parma.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 24,6 x 21 cm.
Özensiz bir saç modeli olan (dolayısıyla resmin diğer adı - La Scapigliata, darmadağınık) genç bir kadının bitmemiş tasviri, diğer tamamlanmamış çalışmalara benzer bir şekilde boyandı - hafif bir pigment ilaveli yağlı boyalar. Bununla birlikte, sanat eleştirmenleri, zorlukla çizilen saç ile muhteşem bir şekilde uygulanmış bir yüz arasındaki karşıtlığın sanatçının planlarının bir parçası olduğuna inanıyor.
Leonardo, muhtemelen Rönesans döneminde popüler olan eski yazar Pliny the Elder'ın bir pasajından esinlenmiştir. Büyük sanatçı Apelles'in son Kos Venüs imajını kasıtlı olarak yarım bıraktığını ve hayranlarının ona diğer eserlerinden daha çok hayran kaldığını söyledi.
3. Madonna ve Mesih Çocuğu ile Aziz Anna
Yazma yılları: 1501 — 1517.
Nerede: Louvre, Paris.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 168 x 112 cm.
Bu resmin içeriği son derece semboliktir, Mary, annesi Anna'nın kucağına oturur ve elleriyle rahminin ürününe, Mesih çocuğuna uzanır. Kuzu, dünyanın günahları için bir fedakarlık olarak uysallığı ve Kurtarıcı'nın gelecekteki kaderini sembolize eder.
Çağdaşlar, sahnedeki her üç katılımcının yüz ifadelerinin canlılığını ve doğallığını derinden takdir ettiler - özellikle de Leonardo'nun kızına ve torununa baktığı alamet-i farikası Leonardo'nun gizemli yarı gülümsemesini.
2. Mona Lisa (La Gioconda)
Yazma yılları: 1502 — 1516.
Nerede: Louvre, Paris.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 76,8 x 53.
Belki de dünya üzerinde "La Gioconda" yı tanımayacak birini bulmak zor. Bu, yetenekli İtalyanların açık ara en ünlü eseridir. Leonardo da Vinci'nin bu tablonun birçok gizemi ve gizemi henüz çözülmedi:
"Mona Lisa" nın sanatçının hayatında özel bir anlamı vardı - bazen yeni bir şeye kapılıp, kesintiye uğrayan işe geri dönme konusunda çok isteksiz olduğu bir sır değil. Ancak "La Gioconda" üzerinde tutku ve heyecanla çalıştı. Neden?
Portrede tam olarak kimin tasvir edildiği belli değil. Tüccar del Giocondo'nun karısı mıydı? Ya da Ermine ile Kadın için poz veren aynı kadın mı? Hatta sanatçının çıraklarından Salai'nin en az iki daha fazla resimde Mona Lisa için bir model olarak resmettiği bir versiyonu bile var.
La Gioconda'nın elbisesi orijinal olarak hangi renkti? Görünüşe göre, Leonardo renkleri tekrar tekrar denedi ve başarısız oldu, böylece kolların orijinal renginden hiçbir şey kalmadı. Bu arada çağdaşlar, resmin lüks rengine hayran kaldılar.
Ve son olarak, gizemli bir yarım gülümseme - hiç gülümsüyor mu, yoksa dudak köşelerindeki gölgeler nedeniyle sanatçı tarafından ustaca yaratılan bir illüzyon mu?
1. Vaftizci Yahya
Yazma yılları: 1508 — 1516.
Nerede: Louvre, Paris.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 69 x 57 cm.
Sanatçının çıraklarından biri olan Salai'yi betimleyen, bilinmeyen nedenlerden ötürü Leonardo'nun özel iyiliğinden zevk alan sanatçının son resmi. Usta öğrenciyi çok affetti. Önceden satın alınan bir yağmurluk için para hırsızlığına kadar, Salai'nin "Bacchus" için giydirildiği - bugüne kadar sadece bir kopya şeklinde hayatta kalan bir resim. Şımartılmış bir yüz, dikkatlice kıvrılmış bukleler ve özellikle utanmaz bir yarım gülümseme, usta ile çırak arasındaki ilişkinin doğası hakkında bazı şüphelere yol açtı.
Bununla birlikte, sanatçının günlüklerinden bir şey anlamak zordur - genç yaşta sodomi ile suçlandıktan sonra, kişisel hayatından her yerde bahsetmekten dikkatlice kaçındı. Vasiyetine göre, mirasını ve parasını bu arada, Leonardo'yu aynı Salai'ye ve başka bir asistana bıraktı.
Leonardo da Vinci'nin Torino otoportresi
Yazma yılları: 1512'den sonra.
Nerede: Kraliyet Kütüphanesi, Torino.
Malzemeler: iyimser, kağıt.
Boyutlar: 33,3 x 21,6 cm.
Sanatçının 60 yaşında yaptığı otoportre olarak kabul edilir. Portre, kaolin ve demir oksitlerden çizim yapmak için bir çubukla yapıldı, bu yüzden resmin sarımsı bir tonu var. Kırılganlık nedeniyle şu anda sergilenmiyor.
Her zamanki gibi Leonardo'nun gölgesinin soldan sağa gitmesine rağmen, popüler eserin yazarlığı konusunda hala tartışmalar devam ediyor, ancak bazı sanat eleştirmenleri bunun sahte olduğunu düşünüyor. Bazı haberlere göre, bir X-ışını araştırması sırasında, yaşlı görüntüsünün altında muhtemelen 17. yüzyıla ait bir tablo bulundu.
Leonardo da Vinci'nin özel bir koleksiyondaki en pahalı tablosu: Dünyanın Kurtarıcısı
Maliyet: $400 000 000
Yazma yılları: 1499 — 1507.
Nerede: özel koleksiyon.
Malzemeler: kara tahta üzerine yağlı boya.
Boyutlar: 66 x 47 cm.
Birçok sanat eleştirmeni, bu resmin yazarının Leonardo da Vinci olduğundan şüphe ediyor. Bu nedenle ana listemize dahil edilmedi. Ancak, şüphesiz "Dünyanın Kurtarıcısı", tarihteki en pahalı sanat eserleri.
Kasım 2017'de Christie’nin açık artırmasında tuval 400 milyon dolara etkileyici bir fiyata satıldı. Şimdi Suudi prenslerinden birinin özel koleksiyonunda tutuluyor ve muhtemelen o ülkedeki Louvre şubesinde sergilenecek.
SADECE SINIF !!!